مربوط به اواخر دوره صفوی است و در شهرستان بردسکن، بخش انابد، دهستان صحرا، روستای باب الحکم واقع شده و این اثر در تاریخ ۳ خرداد ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۱۹۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است

این شهرستان مرکز استان خراسان جنوبی میباشد از این شهر سیاحان ومورخانی همچون مارکوپولو ،یاقوت حموی،مقدسی،حمدالله مستوفی وحافظ ابرو در کتاب های خود یاد کرده اند . دارای آثار تاریخی قلعه بیرجند مربوط به دوره صفویه،بند دره (منطقه نمونه گردشگری) که در منطقه کوهستانی از رشته کوههای باقران در فاصله 8 کیلومتری شهر بیرجند قراردارد

 خراسان جنوبى در گذشته بخشى از سرزمین قهستان (معرب کوهستان) بود.قهستان در گذشته به ولایات جنوب خراسان اطلاق مى‏شد، که از شمال شرق تا هرات و از غرب و جنوب تا کویرلوت و سیستان امتداد داشت و مرکز آن «قاین» بود.در روایات اساطیرى بناى قهستان را به سام ابن نریمان نسبت داده‏اند و آن را بخشى از قلمرو فریدون پیشدادى مى‏دانند.
 

استان خراسان جنوبى،ناحیه‏اى خشک و گرم است،که از نظر موقعیت طبیعى به دو منطقه کوهستانى و دشتى تقسیم مى‏شود. مناطق کوهستانى عمدتاً در شمال وشمال شرقى آن قرار دارند، و مناطق دشتى و هموار آن در قسمت‏هاى جنوب، غرب و جنوب‏شرقى قرار گرفته‏اند. استان خراسان جنوبى جزو ناحیه گرم و خشک محسوب مى‏شود و بیش‏تر نواحى آن اقلیمى خشک دارد و تنها نواحى کوهستانى آن از آب و هواى معتدل برخوردار است. آب و هواى استان را مى‏توان به شرح زیرتقسیم بندى نمود:آب و هواى نیمه بیابانى معتدل، که مناطق شمالى و شمال شرقى استان رادر برمى گیرد. آب وهواى گرم و خشک بیابانى، که مناطق جنوب و غرب استان را در برمى‏گیرد.بیش‏ترین درجه حرارت استان در تابستان‏ها 40 درجه سانتى‏گراد بالاى صفر و کم‏ترین آن در زمستان‏ها 10 درجه زیر صفر است. متوسط بارندگى استان نیز در حدود 200 میلیمتر در سال است.

 

موقعیت جغرافیایی- خراسان جنوبی
استان خراسان جنوبى، با مساحتى معادل ۹۰۰۰۰ کیلومترمربع در شرق ایران قرار دارد. این استان از شمال به خراسان رضوى، از شرق به کشور افغانستان، از جنوب شرقى به استان سیستان و بلوچستان، از جنوب غربى به استان کرمان و از غرب به استان یزد محدود می‏باشد. خراسان جنوبى 4 شهرستان دارد که عبارتند از: بیرجند، قاینات، سربیشه و نهبندان. براساس آخرین آمار (1375) جمعیت این استان ۶۰۰۰۰۰نفر برآورد شده است.

 

دارای دو اکوسیستم آبی - خشکی می‌باشد و شامل زیستگاههای

 حاشیه جنوبی رودخانه مند: (یک چهارم منطقه را تشکیل می‌دهد.) بصورت جلگه ایست که از مراتع و پوشش گیاهی گرامینه‌ها (گندمیان)، درختان کنار، کهور و گزستانها تشکیل شده‌است که محل زیست اصلی آهو است و گزستانها زیستگاه گراز می‌باشد. در زمستان‌ها مسیل‌ها برکه‌هایی بوجود می‌آورند که محل زمستان گذرانی پرندگان مهاجری چون درنا و... می‌باشد.
 

 سواحل استان بوشهر - رودخانه دالکی، دشت اژن، آبگرم دالکی (۱۸ کیلومتری شهر برازجان) - آبگرم برازجان (۱۲ کیلومتری جاده برازجان) - آبگرم خانیک (یک کیلومتری روستای خانیک در منطقه برازجان) - آبگرم اهرم (۶۳ کیلومتری جاده بوشهر-بندرعباس) -آبگرم میراحمد (۷۷ کیلومتری جاده اهرم-خورموج) - آبگرم قوچارک (۵ کیلومتری جنوب غربی اهرم) - جزیره خارک و خارکو (۵۷ کیلومتری شمال غربی بوشهر) - جزیره شیف و عباسک (شمال بندر بوشهر) - جزایر ام الکرم، نخیلو و گرم (سواحل بخش بردخون)  

 آب انبار قوام (بوشهر:خیابان خلیج فارس) - خانه قدیمی قاضی (محله بهبهانی بوشهر) - خانه رئیسعلی دلواری (۴۵ کیلومتری بوشهر - دلوار) - عمارت قدیمی ملک (۵ کیلومتری بوشهر) - گورستان و منطقه باستانی سیراف (شهرستان کنگان) - منطقه باستانی ریشهر (۸ کیلومتری جنوب بوشهر) - مقبره ژنرال انگلیسی (بوشهر، خیابان امام خمینی) - گورستان شخاب (جنوب بوشهر) - مسجد شیخ سعدون (مرکز شهر بوشهر) - کلیسای مسیح مقدس (مرکز شهر بوشهر) - قلعه هلندی‌ها (شمال شرقی جزیره خارک) - معبد پوزئیدون -خدای دریا- (جزیره خارک) - گورستان باستانی جزیره خارک، امامزاده میرمحمد حنفیه، کلیسای قدیمی خارک (جزیره خارک) - کاخ بردک سیاه (۱۲ کیلومتری شمال برازجان) - تل مرو، تل طلسمی (جنوب برازجان) - تل خندق، تا پهن (شمال برازجان) - برج قلعه خورموج (خورموج) - معبد کلات (۳۰ کیلومتری خورموج؛ روستای حیدری) - 

جنگل فندقلو به واسطه قرار گرفتن آن در شمال غربی کشور یکی از جنگل های مناسب برای گذران تعطیلات تابستانی است. این جنگل در 30 کیلومتری شهر اردبیل و در 10 کیلومتری جنوب شهر نمین قرار گرفته است و به خاطر داشتن جاذبه های منحصر به فرد جنگلی و نزدیکی آن به گردنه حیران پیشنهاد مناسبی برای طبیعت دوستان به شمار می رود. مساحت جنگل فندقلو از شرق خانقاه علیا واقع در مسیر جاده بین شهری نمین – آستارا شروع شده با جهت شمال غربی – جنوب شرقی در شرق روستای حور خاتمه پیدا می کند جنگل فندقلو در سرتاسر گستردگی خود از جانب غرب به اراضی مزروعی و با فاصله کوتاهی به روستاهای خانقاه علیا، آرپاتپه، ننه کران، کله سر، کریم کندی، مهدی پستی، دورجین، آلادیزگه، گرم چشمه، نیارق، سوها و حور منتهی می شود. به این ترتیب راه های مختلفی به این جنگل وجود دارد اما راه اصلی رسیدن به آن که آسفالت هم می باشد سه راهی جاده اردبیل به آستارا در نزدیکی شهر نمین است